شهر کوتونو به این خاطر که محل استقرار بسیاری از نهادهای دولتی و خدمات دیپلماتیک بنین است به عنوان پایتخت بالفعل این کشور بهشمار میآید. پایتخت رسمی بنین شهر پورتو نووو است.
جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۶ برابر با ۷۶۱٬۱۳۷ نفر بود با اینحال برخی برآوردها جمعیت این شهر را تا ۱٫۲ میلیون نفر گزارش کردهاند.
این شهر در جنوب خاوری کشور بنین و در میان اقیانوس اطلس و دریاچه نوکوئه جای گرفتهاست. گسترش شهر کوتونو رو به باختر است. کوتونو یک بندر مهم است و دارای فرودگاه و راه آهن نیز میباشد. راه آهن، این شهر را به پاراکو پیوند میدهد.
این شهر در جنوب خاوری کشور بنین و در میان اقیانوس اطلس و دریاچه نوکوئه جای گرفتهاست. گسترش شهر کوتونو رو به باختر است. کوتونو یک بندر مهم است و دارای فرودگاه و راه آهن نیز میباشد. راه آهن، این شهر را به پاراکو پیوند میدهد.
۶°۲۲′ شمالی ۲°۲۶′ شرقی / ۶.۳۶۷° شمالی ۲.۴۳۳° شرقی
79 km2 (31 sq mi)
۱۶۷ متر (۵۴۸ پا)
۷۶۱٬۱۳۷
9,900/km2 (26,000/sq mi)
27.2 درجه سانتیگراد
1,308.3 میلیمتر
از آنجا که از موقعیت خود به عنوان یک مرکز حمل و نقل است، کوتونو یک چهار راه اقتصاد غرب آفریقا، با تجارت بسیار در حال حرکت در اینجا از ابیجان به دلیل جنگ داخلی در ساحل عاج است. این شهر به اصطلاح "شهر بازار،" است امکان تجارت با کشورهای آفریقایی، از جمله مالی، بورکینافاسو، و نیجر است. علاوه بر پورت، یک منطقه آزاد تجاری در داخل کشور، از شهر برای استفاده توسط ایالات صحرای محصور در خشکی است. با این حال، شهر مملو از فساد و تجارت غیر قانونی است، به خصوص با کشور همسایه، نیجریه است. می توان آن را پایتخت اقتصادی در نظر گرفته و آن را به عنوان خانه دو سوم از صنایع بنین و مقر شرکت ها و بانک های بزرگ کشور است.محصولات مهم تولید عبارتند از روغن نخل و کیک، آب جوش، منسوجات و سیمان است. وسایل نقلیه موتوری و دوچرخه ها نصب می شوند، و همچنین کارخانه های چوب بری در شهر وجود دارد. فرآورده های نفتی، بوکسیت، و آهن صادرات عمده میباشد. همچنین سکوهای دریایی حفاری برای نفت وجود دارد. این شهر همچنین یک مرکز برای تجارت خودرو، با مارک های اروپایی از قریب به اتفاق پارکینگ در هوای آزاد به فروش می رسد. در گذشته، سیتروئن اتومبیل (برای مثال، سیتروئن 2CV و AMI 8) محلی مونتاژ بود.در منطقه Missebo، کوتونو بازار نساجی چاپ آفریقایی به طور عمده توسط عمده فروشان و خرده فروشان هند به کار گرفته است.
Nicéphore Soglo